Ayı Seyfi otuz beş yaşında, iki metre boyunda, fiziği güçlü bir gardiyandı. Sıfır numara saçları alnının gerisinden başlıyordu. Bu yüzden geniş alnı daha da öne çıkmıştı. Geniş omuzlu, iri pazılı, esmer tenli bir adamdı. İnsanlar ona bazen, Herkül dediklerinde, Hayır Ben Ayı Seyfiyim, diye karşılık verirdi. Kendisine Ayı Seyfi denmesi onu çok mutlu ediyordu. Kendisine uygun gördüğü bu lakap, adeta gururunu okşuyordu. Sanki kendisini daha bir yüceltiyordu. Şehrin otuz kilometre dışında yeni yapılmış olan hapishanenin başgardiyanlığına getirilmişti. Bu hapishane sadece müebbetlileri barındıracağından, adı Müebbet Hapishanesi konulmuştu. Hapishane çamlık alan geçildikten sonra, açık bir alana inşa edilmişti. Yüksek duvarlarıyla kale görünümü verilmişti. Ana maltanın sağına ve soluna ikişer katlı hücreler yapılmıştı. Hücrelerin üzerleri çelik konstrüksiyonlu cam piramitle kapatılmıştı. Son derece modern olan bu hapishane, yönetim binasındaki bilgisayar katından yönetiliyordu. Yönetim binası, hücre bloklarının tam karşısına yapılmıştı. Hapishane resmi olarak bir ay sonra açılacak, mahkûmlar ve diğer görevliler ancak o zaman iş başı yapacaklardı.