Moskova'da Eski "Yeni" Mimari
18. yüzyılın başlarında, Büyük Petro, Rusyanın teknolojisini, kültürünü ve hayat üslubunun birçok öğesini Batı etkilerine açmıştı: Rönesansı tamamen atlayan Ortodoks Rusyada Klasisizm, Avrupa gemi yapım tekniği gibi, bilinçle ithal edilen bir üsluptu: Petro, denizcilik kitapları ile mimarlık kitaplarını aynı anda Rusça'ya çevirttirdi. Onu izleyen hükümdarların yönetiminde, tam Rusya boyunca kentsel çevre, standart tasarım el kitapları kullanılarak klasik binaların hiyerarşik düzenleriyle donatıldı. Öyle ki, Klasisizm, geleneksel ahşap mimarinin yerini alarak modern Rus üslubu olarak kabul görmeye başlandı. 19. yüzyılda, geleceğin Modern Rusyasının şekli, felsefi, sosyal ve politik tartışmalarda, geleneksellik-çağdaşlık tartışmalarının merkezinde yer aldı. Tabii, bu tartışmalar, otokratik yönetim altında ancak edebiyat, sanat ve mimariyle su yüzüne çıkabiliyordu. 19. yüzyıl Rusyasının stilistik gelişimi, Avrupada yaşanana paralelse de, içerik ve amacı daha politikti. Klasisizmi, Rus-Bizans üslubu izledi. Bu üslubun klasik kompozisyonel çerçevesi Rus yerel detayların kullanılmasıysa, Bizans elemanıydı...