Hani arabesk şarkılarda şuna benzer sözler duyarız; "Seninle bu hayat zor, sensizse bu hayat hiç çekilkez!" Gülün gülün, ama bazen İsevi olarak Rab´le yürümeyi aynı şekilde görmüyormuyuz? İman ettik, ama yaşam kolaylaşmadı, isteklerimiz pat diye yerine gelmiyor, hayatl kırıklıkları oluyor, yorgunluk sanki yakamızı bırakmıyor! Hatta belki "Demek bu kadarmış" diyebiliyoruz; sözle olmasa da yaşamımızla diyoruz.Halbuki İsa "Ben size rahat veririm"; "Bana iman eden, benim yaptığım işleri, hatta daha büyüklerini yapacaktır" gibi birçok vaatte bulunmamış mıydı?"Rrab´be gel" dediler.Biz de yaşamın zorluklarında tükenmeden Tanrı ve insanlarla doğruluk ve esenlik içinde ilişkilerimizi sürdürmek, hatta etkin olmak üzere geldik!