Türk kamuoyu tarafından devrimci kimliğiyle tanınan İran İslam Cumhuriyeti'nin kurucusu
Ayetullah Humeyni'nin Türkçeye çevrilen divanı, devrimci bir önderin görmeye alışık
olmadığımız duygusal yönlerini ve günümüze kadar gölgede kalmış iç dünyasını gün
ışığına çıkarmaktadır.
Bu eser, resimlerinden ve haberlerdeki görüntülerinden çatık kaslarıyla, ağırbaşlı ve vakur
duruşuyla tanıdığımız dinî bir önderi, ilk defa olarak yumuşak çehresiyle, gönül dünyasıyla
ve duygularıyla görmemizi mümkün kılmaktadır.
Bu şiirlerde Humeyni, bazen bir Hak âşığı, bazen müşfik bir baba, bazen de bir filozof
kimliğiyle karşımıza çıkmaktadır.
Ayetullah Humeyni'nin şiirleri, klasik tasavvuf edebiyatının bütün yönlerini içermekte;
mısralardaki ask, âşık, maşuk, şarap, saki, meyhane ve harabat gibi semboller, tasavvuftaki
anlamlarıyla kullanılmakta ve komsu Iran devletinin bu ağırbaşlı, vakur liderinin fenadan
bekaya doğru yolculuğunun bütün evreleri bu Divan aracılığıyla gözler önüne serilmektedir.