Uçak olmuştuk bir gün, kollarımızı açmış mahalleyi turlarken çöp arabası geldi. Pist daralınca olanlar oldu. Dengem kayboldu ve asfalta çakıldım. Zeynep'te hasar yoktu. Koşup yardım çağırdı. Hastaneye götürdüler beni ambulansla. Çığlığımı sirenle yarıştırdım. Ne büyük acıydı Allah'ım! Kara kutu açıldı ve gerçek ortaya çıktı: Sağ ayağım bileğimden kırılmıştı. Doktor "Nasıl başardın bunu?" dedi. Güldürmeye çalışıyordu sanırım. Meryem'in gülecek hâli yoktu hiç. "Seni şirin, zeki şey!" dedim içimden. "Hastalarına hep böyle mi davranırsın?"