Karadeniz, Soğuk Savaş sonrası dönemde, daha öncesinde olmadığı kadar revaçta. Zira Karadeniz'in, hem tarihinde yaşadığı çok sayıda ilk var bu dönemde, hem de yeni uluslararası sistem içerisinde özel bir yeri var. Türkiye'de de Soğuk Savaş sonrasında, Karadeniz'e gittikçe artan bir ilgi var. Ancak bu ilginin niteliği, derinliği, gerekçesi, ortaya çıkardığı sonuçlar tartışmalı. Bu ilgi, gerçek bir tecessüs dürtüsünün mü, yoksa Uluslararası İlişkiler'de zaman zaman rastlanıldığı gibi ?moda" bir konuyla ilgilenmenin sonucu mu, pek belli değil. Her ne kadar, Türkiye'nin Karadeniz'e ilgisi, Karadeniz'in dalgaları gibi, üstündeki takalar gibi, bir inip bir çıksa da, her daim söz konusu. Nasıl olursa olsun, Karadeniz Türkiye'nin ilgi alanında yer alıyor.Bu çalışma, bir meraktan kaynaklanmıştır. Söz konusu merak, Türkiye'nin dış politikasında Karadeniz'in yerinin ne olduğunu, daha doğrusu Türkiye'nin Karadeniz politikasını anlamaktır. Ancak bu çalışmada, politika, genel olarak anlaşıldığı biçimde bir devletin ya da hükümetin, bir konuda sahip olduğu genel tutumdan çok daha geniş olarak, bir ülkenin ve toplumun tümünün sahip olduğu ?genel bakış" ele alınmıştır. Bu, doğal olarak resmi olan ve resmi olmayan birçok bakışı içermektedir. Bilimsel çalışmaların doğasında olduğu üzere, bu çalışma sırasında da çeşitli zorluklarla karşılaşılmıştır. Sosyal bilimlerdeki çalışmaların, diğer bilim alanlarındaki çalışmalara göre, daha zor olduğu ise bilinen bir gerçektir. Zira sosyal bilimlerde işin içinde insan vardır. İnsanın olduğu yerde de hiçbir şeye şaşırmamak gerekir; çünkü insanın olduğu yerde her şey mümkündür.