Medeniyet, insanlığın yaşadığı zaman dilimi itibariyle geldiği son düzey/aşama olarak hayata yansımaktadır. Tabi bu düzeyin arka planında yani medeniyetin dayandığı kültürel bir yapının olduğu da unutulmamalıdır.

Medeniyetler, en genel anlamda maddeci dünya görüşüne, mistik denilen bir düşünce sistemine ve madde ile mana dengesine -buna dünya-ahiret dengesi de denilebilir- dayalı olanlar şeklinde bir tasnife tabi tutulabilir. Bu anlamda maddeci dünya görüşüne dayanan, materyalist de diyebileceğimiz medeniyet tasavvur ve uygulamaları, maddeyi merkeze almakta ve ona göre bir sistemi ifade etmektedir.

İkinci bir medeniyet tasavvuru ve uygulaması, mistik bir düşünce, inanç, anlayış ve yaşayışına dayanmaktadır. Bu tür medeniyet tasavvurları, maddeyi dışlayan, onunla ilişkisini mümkün olduğunca sınırlayan hatta ortadan kaldırmaya çalışan bir anlayışa dayanmaktadır.
Üçüncü bir medeniyet tasavvuru ise madde ve mana dengesine dayalı ki bunun en ideal örnekliği İslam medeniyet tasavvurunda kendisini bulmaktadır, medeniyet tasavvurudur.