Hayat ne garip: Günde belki binlerce, on binlerce insan gelip dayanır önünde beklediğim kapıya. Sorarım her birine teker teker aynı soruyu: "Aşk nedir?" Ve mühim olanın doğru cevap ya da en azından bir cevap olduğuna inananların verdiği karşılıklar, ıkınmalar, sıkılmalar, atıp tutmalar doldurur gökyüzünün engin kollarını. Ve hergün, gün batmadan önce olan neyse yine aynı şey olur. Bir kişi, yalnız o kazanır kapıdan içeri girme hakkını. Ve ebediyete dek bir daha aynı kişiye ikinci bir kez bu hak tanınmaz... Sonrası mühim değil...