Bu kitapta yer alan yazıların her biri, yine de, insan(lar)ın kendi(leri)ne insanca bir dünya yaratabilme yetisine güven ve umutla kaleme alındı. Farklı tarihlerde yazılmalarına ve farklı konuları irdelemelerine karşın tümü birkaç öncüle dayanıyor. Neler mi?
- Öncelikle kültürel biçimlenişle emek süreci arasındaki kopartıl(a)maz bağlantıya...
- İkinci olarak, kültürlerin, toplumlar üzerinde, atalarının buyurgan mirası olmaktan çok, yaşayan kuşakların elinde sürekli yeniden yorumlanabilen/biçimlendirilebilen esnek kendilikler olduğuna...
- Ve kültürün her toplumda, egemenlere denetim araçları sağladığı kadar, ezilenlerin örtülü ya da açık direnişlerinin silahlarını da sağlayageldiğine...
Bu öncüllerin, geçmişin olduğu kadar, bugünün dünyasının yorumlanışı için de geçerli olduğu kanısındayım. Kitapta yer alan yazılar, geçmişte, "ötelerde" ve günümüzde, insanî bir yarını biçimlendirecek ipuçlarının arayışını seslendiriyorlar. "İnsanım, insan olan hiçbir şey bana yabancı değildir," diyen bir empati ve Kuzey damgalı talan altında giderek kırılganlaşan gezegenimizde, yaşanabilir, barışık ve emekten yana bir geleceği tüm "ötekiler"le ortaklaştırma umut ve bilinciyle...