Korana virüsü binlerce can aldı.
Sanki dünyaya kıran girdi. Büyük
güçlerin büyüsü bozuldu. Hepimiz
elimiz kolumuz bağlı kendimizle
yüzyüze geldik. Adnan Ocak Korona
Günlükleri-Yüzleşme

Vakti
kitabıyla, bizi kendimizle başbaşa
kalıp yüzleşmeye çağırıyor.
Sokakta oynardı çocuklarımız.
Akranlarıyla büyürdü. Komşular
akrabadan önce gelirdi. Kirvelerimiz
vardı, sağdıçlarımız vardı,
ahretliklerimiz

vardı,
sütkardeşlerimiz vardı. Baba
dostlarımız vardı. Can dostum
derdik. Köylerimiz vardı.
Kasabalarımız vardı. Mahallenin,
köyün delisi de olurdu velisi de.
Bakkalı olurdu. Tanrı misafirlerimiz
olurdu. Sözümüz senetti. Kuldan
utanır, Allahtan korkardık.
Yüz yüze bakacağız der haddimizi
aşmazdık. Ne oldu bize?
Uykudayız! Can kuşu ten kafesinden
kurtulunca uyanacağız.