Hepimizde çeşitli nesnelere veya durumlara yönelik korku, takıntı ve tutkular olabilir. Örneğin kimimiz köpeklerden korkarız, kimimiz hediye alıp verme konusunda takıntılıdır, kimimiz içinse kitap okumak vazgeçilmez bir tutku halini almıştır.
Yoğunlukları belirli bir düzeyi aşmadığında, kişinin kendisi ve çevresi için zarar verici davranışlara dökülmediğinde, kaçınmalar ve güvenlik davranışları kişinin günlük işlevselliğini etkilemedikçe bu korku, takıntı ve tutkular zararsız ve kişiye özgü bir özellik olarak görülebilir. Bunları psikiyatrik bir bozukluk haline getiren şey, bu korku, takıntı ve tutkuların süresi, yoğunluğu, kişinin kendisine veya çevresine zarar verici doğası ya da kişinin işlevselliğini etkiliyor oluşudur.
Bahsedilen bu kavramlar insanlık tarihi ile yaşıttır ve uygarlığın gelişimi ile birlikte yenileri çıkmaktadır. Bu birikerek ilerleyen alanda, siyasi, ekonomik, toplumsal ve kültürel gelişmeler de şüphesiz ki etkilidir. Veba ya da ateşli silah korkusu, Hz. İsanın ikinci gelişine dair beklenti takıntısı, Vosvos tutkusu gibi korku, takıntı ve tutkular bu birikerek ilerlemenin örnekleridir.