XIII. yüzyılda gelişmeye başlayan, XV. ve XVI. yüzyıllarda da gelişimini tamamlayan ve içerisinde bol miktarda Arapça ve Farsça asıllı kelimelerin bulunduğu bir yazı dili olan Osmanlıca, sadece Eski Türk Edebiyatı da denilen Divan Edebiyatının bir dili değil, günümüzde bile dil ve edebiyat alanlarında yapılan çalışmalara yön veren ve milletimizin muhteşem mazisiyle bağlantısını sağlayan çok önemli Türk-İslam kültür dilidir.
Bu çalışmada klasik Türk musikisi güftelerinde geçen ve Osmanlıcada yer alan Arapça, Farsça kelime, terkib ve deyimlerle birlikte gerekli görülen Türkçe kelime, terkib ve deyimlere de yer verilmiştir.
Asırlara damgasını vuran Türk Musikisi sözlü eserlerinin doğru bir şekilde anlaşılmasını sağlayacak olan güfteler ve güfte analizleri üzerine yapılan çalışmaların azlığı musikimiz açısından son derece önemli bir eksikliktir. Bu çalışma, bu yolda çalışma yapacaklara bir alt yapı oluşturmak bir bakıma da bu alandaki eksikliği gidermek maksadıyla Klasik Türk Musikisi güftelerinde geçen Osmanlıca kelime ve terkibler üzerinde yapılan bir incelemedir.
Bu çalışma aynı zamanda, kelime ve terkibler alfabetik sıralamaya göre verilmesi ve bir sanat dalı olan Klasik Türk Musikisi ile ilgili olması yönüyle de bir alan sözlüğü niteliğindedir.