Tarihçi Pierre Chaunu, tarihin vurgulu zamanlar üzerine örgütlendiği belirtiyor. Bu önerme, Türk siyasal
yaşamı ve Türkiye'nin siyasal iletişim serüveni açısından bakıldığında da yerinde bir tespit niteliğinde. Öyle ki;
tek parti dönemi ile çok partili yaşama geçiş süreci ve 27 Mayıs darbesine kadar süregiden zaman dilimi,
Türkiye'nin siyasal dinamiklerini örgütleyen oldukça vurgulu bir dönem... Aynı zamanda siyasal kültürümüzü
etkileyen, sosyo-politik atmosferi, politik söylem rezervlerini, siyasal iletişim stratejilerini, temalarını, rakiplere
ve rekabetin kendisine yönelik refleksleri ve referans noktalarını geçmişten günümüze uzanarak şekillendiren
kurucu bir zaman dilimi...
Tek parti döneminden çok partili döneme geçiş sürecinde siyasetin iletişimiyle ilgili dinamikler, tek yönlü
bir süreci ima eden propagandadan çok yönlü ve etkileşimli bir süreci vurgulayan siyasal iletişime doğru evrilme
adımları atıyor. Sancılı, çekişmeli, gerilimli ve gelgitlerle dolu adımlar... Bu anlamda çok partili yaşama geçiş; yoğun siyasal rekabet ve mücadeleyle süregiden anın belli bir kesitinde seçmeni ikna etme, seçmende karşılık
bulma, seçmenlere dokunma, buna yönelik söylem ve eylemler içine girme gibi yönelimlere geçişi de içeriyor.
Ancak dönemin sosyo-politik, sosyo-ekonomik koşullarına ve başat siyasal aktörler olan Demokrat Parti ve
Cumhuriyet Halk Partisi ile onların temsilcilerinin yönelimlerine bağlı olarak siyasal iletişim hikâyesinin belirli bir
anında iletişim olgusunu sakatlayan gelgitler ve zikzaklar kendini göstermeye başlıyor. Her iki "taraf"ın da inşa
ettiği belki de bir kırılma anı... Siyasal iletişime ilişkin bu hikâye örgüsünün; zaman, mekân ve aktörler değişse
bile günümüze kadar uzanan ve altta yatan bir sürekliliğe sahip olduğu iddia edilebilir.