Yirmi yaşımdayken annem bana şöyle demişti:

Manastıra girseydim, hem kendim, hem başkaları için en iyisini

yapmış olacaktım.

Eğer manastıra girmiş olsaydın ben dünyaya gelmezdim dedim.

Dünyaya gelmen daha önce kararlaştırılmıştı oğlum dedi.

Evet ama, dünyaya gelmeden çok önce seni annem olarak

seçmiştim ben

diye karşılık verdim.

Dünyaya gelmeseydin cennette bir melek olarak kalacaktın. dedi.

Ama ben hala bir meleğim, diye cevapladım.

Gülümsedi ve dedi ki Kanatların nerede peki?

Elini tutup omuzuma koydum ve Burada, dedim.

Kırılmışlar,dedi

Bu konuşmadan dokuz ay sonra, annem dönülmez ufukta yitip

gitti. Ama kırılmışlar sözü içimde yankılanmaya devam etti ve ...

...