Gel

Islak kaldırımların arsız adımlarla ezilen sinesi
Ve gecenin ıssızlığında hoyratça savrulan yaprağın
Bükülmeyen dalı ol da gel.

Çocuk gülüşlerinde gözyaşı biriktiren,
Çırpındıkça öfkenin tam ortasına düşen,
Kader çizgisini silik küçük ellerin anne sıcağı,
Huzur kucağı ol da gel.

Bir selam için, bir merhaba için,
Bir kuru ekmeği paylaşmak için,
Kalem tutmak, umut yazmak ve onu büyütmek için
Sahip olunan ellerin, soğuk çelik üzerinde tetikte bekleyen
Can alışlarına dur demek için,
Can vermek cana sevgi ekmek için gel.

Biliyorduk
Hep bekledik

Geleceğe sevgi yüklü gamzelerle Gel dedik.