Karanlık Doğumunda Ayak İzleri
Kara, uğultulu bir yaşamdı ölmek
Sabahtan akşama
Sürüncemede kalan
Gece artığı duygularımızdı
Ve insanlardan beklediğimiz hiçti çoğu zaman
Göğsümüzde büyüttüğümüz karanlığa ihanet
Çelişki döngülerinden daha beter kıvranışlar yarattı beynimizde
Dokunmak istenmeyecek kadar masumduk
İçimizdeki çocuğa tecavüz edebilecek kadar rezil
Uğultulu bir kavgaydı ölmek
Kan-revan, çırılçıplak sürdürdük yıllarca
Sabahları boşuna etmedik diye düşünmüştük
Ufacık penceremizden baktığımız evrenin
Pembe dünyasında
Hiç beklenmedik
Hiç ummadık bir bıçak kesti bağımızı
Düşüverdik yaşama
Yapayalnız