“Uzunca bir süre çam ağaçlarının altında bekledi. Gözlerini kapayıp çılgınca esen rüzgârın serinliğini tüm vücudunda hissetti. Sonra birdenbire rüzgâr kesildi. Gözlerini açıp kendi etrafında döndü. Ebru yine belirmişti. Arkası dönüktü, kolunu kaldırmış ileride bir yeri gösteriyordu.”

***

Arzu Öcal’ın “Kapılar Sonsuza Dek Kapandı” adlı romanı, bir iç hesaplaşmanın; küskün, kırılmış, hak ettiğini bulamadığına inanan bir gencin aşkının nasıl cinayetler zincirine dönüştüğünün öyküsüdür.

Roman, birbirinden farklı eksenlerde; ama iç içe geçmiş kurgusuyla bir eksilmenin, hiçliğe gidişin bir simgesidir.

“Kapılar Sonsuza Dek Kapandı”, merak duyusunu sonuna dek tetikleyen ve bitirmeden kapatıp bir kenara bırakamayacağınız ustalıkla kurgulanmış bir romandır.