"İçim acıyor!" diyorum,
"Geçer! Elbette geçer!" diyorsun.
"Ya hiç ummadığım yerden geçersen, yeniden sızlamaya başlarsa yüreğim." diyorum.
Susuyorsun!
...
Suskunluğun sesini geçecek, gözlerin asılı kalacak tavana,
Küçücük, silik bir nokta gibi eriyip giderken umutların, yenilgiye tatmış cümleler daha hızlı koşacak usunda.
Bilirsin, insanı en çok içine attıkları yaralar.
...
Bazen yalnızlık insanın içine öylesine işler ki!
Hayal kurarken bile tek kişilik olduğunu fark edersin.
...
Düğümü içten atsan tene, dıştan atsan göze batarsın.