Hakkıyla iman edenlerin yanında bilinen sabit hususlardan biri de şudur: İslam akîdesinin meselelerini bilmenin, Kitap ve Sünnet'ten başka yolu yoktur. Bu hususta aklı kaynak alıp akîdeyi onunla tesbit etmemiz olur şey değildir. Zira aklın önünde aşılamaz bazı sınırları vardır. Bunlar aşıldığı zaman hayal ve yalancı kuruntular içinde yüzülmüş olur. Kuruntu ve hayaller ise akîdeyi bilmede bir esas olamaz. Şüphesiz ki Mutezilenin ve Yunan felsefelerinin ortaya çıkması ancak akla itimad etmenin ve onu nasların kabul ve reddine hükmetmek için akîde konusuna dahil etmenin sonuçlarından biridir. Asrımızda da Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'den sahîh olarak gelenleri, akla muhalif olduğu iddiasıyla terk eden eski Mutezile gibi modern bir mutezile türemiş ve süratle pek çok hadisi reddetmişlerdir. Bu modern mutezilî cereyanın en önemli açıklarından birisi batılı kafirler karşısında eziklik duygusuna kapılmaları, gayret ve çabalarını onların gözlerine girmeye yöneltmeleridir. Bu uğurda ilmî bütün kriter ve ölçüleri ayaklar altına alacak kadar haktan sapmışlardır İsâ aleyhisselam'ın nuzûlü ile ilgili mütevatir derecesine ulaşan hadisler mecmuasıni toptan inkar etmeleri de ilmî kriter ve ölçülerden ne denli inhiraf ettik- lerini göstermektedir. Elinizdeki kitap, bir çok kimsenin zannettiğinin aksine İsâ aleyhisselam'ın nuzulünün Kur'an ve Sünnetten kat'i hüccetlere dayandığı ortaya koymaktadır