Bu kitaptaki şiirler, örneğin ülkeyi kurtarmaya filan, katiyen soyunmuyor. Kavga filan da etmiyor. Alışılmış büyük sözler mi... Hiçbirini söylemiyor. Ama bir başka büyük şeyi mükemmelen beceriyor: İçimize bakarken, dışımızı da görebiliyor. Ya da tam tersi: Dışımıza bakarken, aman, içimiz de menzil dahilindedir diyor. Hayli özlediğim bir sözcüğü kullanarak söylemem gerekirse, içimiz ile dışımız arasında müthiş 'diyalektik' bir ilişki var bu şiirlerde. Küçük küçük, ama belki de bu nedenle epey büyük bir samimiyetin sahici şiirleri... Öz ve biçim olarak haiku'yu hatırlatabilecek bir yöntem kullanmış, alegorik yapıya değer verilmiş. Metaforlarla dağıtılan zihin, basit olanın değerini göstermek üzere, yeniden yapılandırılmaya çalışılmış. İyi ki öyle yapılmış.
-Sina Akyol-