"Günümüzde, umut mental olarak yaşama bağlanmaktır. Geleceğe manevi bir yatırımdır. Simyacı romanın bir bölümünde anlatıldığı gibi Arap`ın Mekke`yi ziyaret etmek umudu ile yaşaması, gitmek için o kadar imkânları olmasına rağmen gitmeyişi, şayet giderse yaşamla olan bağı kopacağından ve onun yerine yaşama tutunmak için başka bir umudu koyamamasından korkmasındaydı. Oysa umut hiç bitmezdi, onsuz yaşamak insanın acılarını katmerleştirirdi. Umut bağlanmaktır. Yaşam sevincini ve sürecini renklendirmektir.

Umuda bağlanmak, beklenen günün gerçekleşme sürecine güdülenmektir. Umutlarımızın boyutları bizi aşmadığı müddetçe, yaşam tatlı bir sarhoşluk gibi renklenecektir. Yalnızlıktan ve korkulardan az şikâyet edilecektir. Bireyin kendisine olan güveni artacaktır. Umut edebilme, çabalayabilme, dayanabilme amaca ulaşabilme sürecine kadar yaşanan yaşam sevincidir."