Kosova, İpek.
Şu ilerideki Kurşunlu Camii yıkıntıları. Bahçesindeki iki küçük çocuk da define avcıları.
Sandıktan bir define çıktı.
Sultan II. Abdülhamid´in mektupları. Yok yok, Şehzade Hamid´in mektupları onlar.
Mektuplardan sesler mi çıkıyor ne.
Bir şehzade atına atlayıp saraydan kaçıyor. Evet evet, kaçıyor.
Bak düştü, başını yaraladı. Bir adam sırtına aldı Şehzade Hamid´i, götürüyor. Yoksa… Kaçırıyor olmasın?
Kediler miyavlıyor. Tekir mi o?
Bir de kuş var sanki. Aciz.
Cüce İbrahim Efendi de orada.
Beylerbeyi Sarayı´nın muhallebicisi de var, evet. "Bici bici, muhallebiciii!" diye bağırıyor.
Sonradan Sultan II. Abdülhamid olarak Osmanlı tahtına oturacak olan Şehzade Hamid, annesiyle oyun oynuyor şimdi de.
O da ne, şehzade yazı masasında yine, mektup yazıyor. Eğilmeliyim, bir bakalım ne yazıyor.
"Annem öldü…"
Eğilip bir kere daha bakmam lazım. Başka bir mektup daha.
"Babam Abdülmecid baloda…"
Ve Şehzade Hamid´i Ulu Hakan II. Abdülhamid yapan sırların yazılı olduğu bu mektupları okumaya başlıyorum... Siz de buyurmaz mısınız?