Dizeler kanatlandı içimden, kuşların özgürlüğünden bir pay alıp şiirler yazıldı
ve
Cümlelerin gökyüzünde uçtular.
O vakit
Hisler vuruldu, kuşların kanadına takılmış
bir ben uyandı...

içimdeki kuşları vurdular
çocuk da değilim artık!
eteklerimde takılı kaldı uçurtmalar
çocukluğum ağladı ardımdan
ben ağlamadım
ellerimden uçtu gitti gökyüzü
ne artık ruhumda gökkuşağı
tenimde kurumuş gül kokusu
çocuk da değilim artık!
oysa biraz daha kalsam seninle
büyüyecektim
kuşlar
uzak kalmışlığım
kimse yakınım olamadı daha benim.