Kitabın adını oluşturan yazıdan da anlaşılacağı gibi, söz konusu "encam", iktidar ortaklığı yüzünden sürekli kimlik ve kişilik kaybına uğrayan bir partinin encamıdır.
Bu mutlaka böyle mi olmalıydı? Kendini, iktidardayken, içgüveysi misali, biraz zayıf, suspus ve sığıntı hissetmek mi gerekliydi, yoksa ağırlıklı ve başı dik bir tutumla bambaşka sonuçlara varılabilir miydi?
Cumhuriyeti kurmuş devrimci bir hareketin, birleşme ve derlenip toparlanma çabalarını da kapsayacak bir biçimde, bugünlere kadar gelen son çizgisine eleştirici ve yapıcı bir bakış.