Hüznün gemileri,
Benden gitmedi ki sana gelsin.
Şuan var olsan bile,
Bu gemilerin dümenini sana çevirmem.

Ne çiledir, nice gözyaşıdır,
Hüzün hep bendedir, sende değil.
Yollarımız kavuşmaz bir daha,
Kızmam sonlar için kurgulanmış sevdama.

Hüzün kapımın önündeki deniz gibi,
Durgunluğu olduğu da olmuştur,
İçinde nice fırtınalar eserken.


Soğukluğunu bilemezsin,
Nasıl acıtır hiç bilmezsin.
Hüzün, damarlarımda akan kan gibi,
Bugün de var dünkü gibi.

Hüzünden sen ne anlarsın ki,
Seninki sadece vicdan meselesi,
Battı say o gemileri,
Yürümez sana hüzün gemileri.