Muhabbet, dedi Yaradan
Gecenin gündüze, karanlığın ışığa, toprağın suya, canlının havaya, ölünün toprağa, menfinin müspete, nefsin harama, ruhun bekaya, erkeğin dişiye duyduğu hissi yüceltti.
Tüm evreni onun ışıktan huzmeleriyle süsledi.
Şairler onu yazdı, şarkılar onu söyledi, müellif kalemini onunla biledi.
Kays, Mecnun olmadan önce Fuzuli kendini onunla şerh eyledi.
Bende mecnundan füzun âşıklık istidadı var
Âşık-ı sadık benim; Mecnunun ancak adı var
Sonra o unutulmaz cümleleri söyledi:
Aşk imiş her ne var âlemde
İlm bir kıyl u kal imiş ancak