Öncelikle şu sorular bütün dörtlüklü şiirler yazan ozanları çok yakından ilgilendirmektedir. Halk şiiri günümüzde kitleler, aydınlar, entelektüeller, düşünce emekçileri ve halk tarafından kabul görüyor mu? Halk Ozanları kitle iletişim araçlarından yeterince yararlanıyorlar mı? Gittikleri toplantılarda, okumalarda gecelerde ya da konserlerde karşılarında yine binlerce insan bulabiliyorlar mı? Bu soruların yanıtları olumsuzsa bu olumsuzluğun sonuçlarını sadece toplumun estetik beğenilerinin değişimine yorumlayabilir miyiz?

Kitle iletişim araçlarını ellerinde bulunduranların keyfi uygulamaları sonucu toplumun dejenere edilişiyle ilgisi var mı? Toplum dejenere ediliyorsa toplumun uyanışına katkı sunmak amacıyla sanat yaptığının iddiasında olan Halk Ozanlarının etkisiz kalmalarını nasıl açıklayabiliriz? Bu kitapta toplumcu halk şiirimizin öncülerinden Ezeli Doğanay bu sorunların nedenleri sorgulayarak bize önemli ip uçları vermektedir.