neden sonra flâplar açılıyor,
neden sonra kendimi görüyorum bir rüzgârda
ve uçuşuyor saçlarımdaki yıllarla beraber
ruhumu örten tüf, ağzımı örten küf...
bir uçuşun daha sonuna geliyor o tunçtan kalem...
Tamer Gülbek şiiri iki gerilim hattı üzerinde ilerler. 1. Dilin büyüsünü bozmadan şiirin sınırlarını zorlamak, 2. Şiirin büyüsünü bozmadan dilin sınırlarını zorlamak. Bu iki gerilim hattı sıklıkla aynı şiirde buluşur ki böyle şiirleri bu yüzyıl başı şiirimizde bir sıçrama yaratacak gizilgüce sahip şairler arasında anılmasına yol açacaktır. Ayrıca bu gerilim, Tamer Gülbekin lirizme en uzak duran şairler arasında oluşunu da açıklar.
Cem Uzungüneş