Sonunda bir hikâyesini aldım okudum, şaşırdım kaldım. Sonra da diğer hikâyeleri aldım. Yazmakta olduğum romanımı bıraktım, hikâyeleri bir türlü bırakamadım. Hikâyelerin bir kısmını bir kez, bir kez daha okudum, hikâyelerin tadına vardım. Bana öyle geliyor ki hikâyeler basılınca tekrar tekrar okunacak.
Hikâyeleri okudukça iyice anlıyordum. Bu hikâyelerdeki tipler, çoğu çok yazılmamış insanlar, inceden, derinden, belirsiz olan, görünmeyen psikolojileri ile ortaya çıkıyordu. Bu çaba bir ustalıktır.
-Yaşar Kemal-