Alemlerin Rabbine sonsuz hamd-u senâlar ve Resulullah (s.a.v) Efendimize, temiz ehl-i beytine, ashâb-ı kirâma binlerce defa salât-u selâm olsun.
Müslümanların bir araya gelip Allah için kaynaşabilmeleri, sağlam bir islami toplum oluşturabilmeleri için kardeşlik şuuruna ihtiyaçları vardır.
Zira Allah-u Zulcelal bir ayet-i kerimede şöyle buyurmuştur;
“Şüphesiz müminler kardeştir” Hucurat 10

Hz. Peygamber (s.a.v) de bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur;
“Nefsimi kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki, siz iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız” Tirmizî

Müslümanları birbirine bağlayan bağ, sevgi ve kardeşlik bağlarıdır. Günümüzde müslümanları güçsüz ve zillet içinde bırakan esas unsur, birbirlerini Allah için sevmekteki zaaflarıdır.

Allahû Teala herhangi bir kimseye ya da topluma hayır dilerse, onlara yumuşak huy, güzel ahlak, salih amel ve kendi kusurları ile meşgul olmayı nasip eder. Bir kimse ya da bir topluma şer dilerse onlara da katı davranma, kötü ahlak, kötü amel ve kendi kusurlarını bırakıp başkalarının kusurlarıyla meşgul olma, birbirleri ile tartışma ve mücadele etmeyi nasip eder.

Zamanımızın alim ve mütefekkirlerinden Seyda Muhammed Konyevi, hassas ve yerinde teşhisleriyle, günümüzün bu önemli hastalığına neşter vurmaktadır;

“İslami hizmetlerde en büyük zarar, müminlerin birbirlerine karşı, kin ve düşmanlık beslemelerinde görülmektedir. Müminleri, ancak mümin olanlar sever. Mümin olan kimseye buğz etmek, münafıklık alametidir.”

Kalplerdeki buğz ve kinin yerini sevgi ve muhabbete bırakabilmesi için çeşitli çıkış yolları gösteren bu eseri, bir anlamda “Mümin Kardeşliği” kitabımızın devamı olarak düşünebiliriz.