Yağmur yine başladı işte.
Ayağım su alıyor, başparmağım hissizleşmiş.
Kuru bir saçak altı bulmalı diyorum.
Tünelin başındayım şimdi, Narmanlı Han hemen dibimde.
Kedili Han nam-ı diğer.
Koşuyorum ağmızdan dumanlar çıkararak.
Hemen dipte oturan, otuz kedili Fransız Madam, Çıplak ve ölgün ampulün altındaki eski salonundan, Gel, gel işareti yapıyor.
Han´ın avlusundan, göğebakıyoum.
İri damlalar, yüzümden boynuma akıp, Uzun atkımdan koynuma giriyor.
Ne güzel diyorum.
Yaşıyorum. Evet, lanet olsun ama yaşıyorum işte..
Fransız kadın bana bakıyor, kediler ayaklarıma sürünüyor.
Sarışın adam, Fransızca bir şarkı söylüyor, Vivre la vie diye,
Anlamıyorum.
Derim ya hep, Fransızcam yok maalesef..