Şiirin süreci nesnelerdeki görülmemiş izdüşümü, zamanın ve varoluşun tinini adlandırmak. Karmaşıklığı somutlaştırmak, ama basitleştirerek. Yani bildik şeyleri
yabancılaştırarak, salt kendi özüne inmek. Dolaysız ve çıkarsız. Şiir, soyut düşünce ve kavramları somut hale getirirken, anlamı mecazlar yoluyla açarak, gündelik anlamın dışında, kendine yeni bir anlam dünyası yaratır. Dikey ve yatay, kapsamlı bir anlam dünyası. Her şeyin denendiği ve deneneceği.
Bu çağın açmazı olan düşünsel çıkmazı, ironist geçekçi bir dil kullanarak aşmak.
Çünkü ironi, bireylerden yola çıkarak kolektif bilinci özgürleştirir.
Sadık YAŞAR