Bilinci ve yüreğiyle değil de ön yargılarıyla adımladığı
bir yolda, nereye gittiğini bilmeden ilerliyor bugünün
insanı. Çokluk kayboluyor. Halil'in şiirlerini okuduktan
sonra en çok bunları düşündüm. "Uslu olma"yı kabul
etmeyen çocukların dokunaklı isyanını... Her yanıyla
samimi, yaşanılası bir geleceğe dönük ve özgür
dizeler... Gücünü, doğrudan eklendiği yaşamdan
alan; ondan beslenen, onunla büyüyen dizeler.
Vicdanını yitirmeyenlerin yüreğini kuşatan gerçek
Taner Gülen
"Ama gel gör ki rüzgâr dinmedi daha,
Fırtına büyüyecek.
Yeşerecek kışta bahar,
Hüzünde sevinç,
Esarette yürek,
Diren dediğim çocuk serpilip boy verecek.
İpi elinde nice uçurtmalar dikilecek
gökyüzüne,