Konevînin en hacimli eseri olan Fatiha Tefsiri (İcâzül-Beyân) bu yönüyle müellifin bütün eserlerinde ele almış olduğu belli başlı bütün konulara dair fikirlerini içermektedir. Tartışma yöntemlerine baş vurulmadan ve hocası İbnül-Arabi de dahil olmak üzere hiç kimseden herhangi bir alıntı yapılmadan yazılan bu eserde, Fatiha suresi Tanrı-alem ilişkilerini özetleyen ideal bir metin; ilâhî ve kevni bütün hakikatleri ve hakikatler arası ilişkileri özetleyen bir sure olarak görülür. Dolayısıyla eser, klasik anlamda bir sure tefsiri değil, Vücûd-ı Mutlak olan Hakkın eşyayı çeşitli varlık mertebelerinde izhar edişini yorumlama imkanı veren bir metindir.