İnsanın oluşturduğu veya doğruluğuna inandığı değerleri yaşama geçirmemesi "fasıklık"tır. Fâsık olmak, yapması gerekenlerle ilgili yeterli bilgiye sahip olan ancak bunları eyleme koymayan ya da bir kısmını ihlal eden kişiye denilir.
Fasıklık İslam'ın kutsal kitabında kendini gösteren bir kavramdır. Bu kavram ilk kez Farabi tarafından felsefi ve sosyal boyutuyla siyaset felsefesinde yer edinmiştir. Farabi bu kelimeyi Arap dilinin incelikleri ve Kur'an'ın kavramı tanımlama özelliğini dikkate alarak siyaset felsefesinde sosyolojik bir kavrama dönüştürmüştür.

Bu kitapta ise "fasıklık"ın bireysel tezahürünü, psikolojik özelliklerini ve bunun bizim etik anlayışımız üzerine etkilerini incelemek amaçlanmıştır. Bu kavramdan çıkarak yazar, hem toplumsal boyutta, hem de bireysel boyutta etik değerlerin yozlaşmasını ortaya koymak istemiştir.