"Nefes alamıyorum!"
ABD'nin Minneapolis kentinde Mayıs 2020'de siyahi George Floyd'un polis tarafından boğazına
bastırılarak öldürülmesinden önce söylediği son sözdü bu. Cinayetin ardından on binlerce insan
kendiliğinden sokaklara döküldü, ülkede siyahilere uygulanagelen ırkçı şiddeti protesto etti.
Bu olaydan on yıllarca önce, 1960'ların başında, Frantz Fanon sömürgecilikten kurtuluş
bağlamında şöyle demişti: "Biz... artık nefes alamadığımız için de isyan ediyoruz."
Fanon bir kâhin değildi ama kendi döneminin toplumsal mücadeleleri içerisinde yeni bir insanlık
uğruna bıkmadan usanmadan çabaladığı için yirminci yüzyılın önde gelen düşünürlerinden biri
oldu. Elinizdeki kitap onun olağanüstü yaşamının ve eserinin eleştirel bir biyografisidir. Peter
Hudis onun tüm yaşam hikâyesini kaleme alırken Fanon'un yazdıklarının günümüzde ırkçılık ve
onun en önemli doğurgusu yabancılaşmaya karşı verilen mücadelelere doğrudan seslendiğini
göstermektedir. Fanon dünyaya seslendi ama hep kendi yöneliminin sıfır noktasından. Onun
bugün de bize söyleyeceği şeyler var.
Okuyunuz, göreceksiniz.