Avcının biri, keklik avlayıp satarak, geçimini sağlarmış. Ama, yakaladığı ilk kekliği satmamış. Avcı, yakaladığı kekliği kafese koyup, ava gittiğinde de yanında götürürmüş. Kafesteki keklik ötmeye başlayınca, onu duyan diğer keklikler gelirmiş. Böylece avcının diğer keklikleri yakalaması kolaylaştırmış.

Günün birinde avcının evine konuklar gelmiş. Ancak evde hiç yemek yokmuş. Bu durum karşısında, kafesteki kekliği kesmeye karar vermiş ev sahibi.

Zavallı keklık başına gelecekleri anlayınca sahibine dönüp:

- Bu konuklar için beni keseceksin? İnan ki hiç değmez! Bunlar gün gelir sana ihanet ederler. Ama ben her zaman yardımcı oldum.