Nefes gibi yakın dudaklarıma elleri, dizleri kan, saçları kir, kokusu zehir bir adamken düşlerim, Düş gibi düştü teninden ellerim, yıkıldı duvarlar, kâbuslar gerçek rolü verilmiş aktör gibi rol yaptı Sis Tiyatrosunda.
Engel olunamazdı gerçeklerin çıkmazında onun ben kokusuna Can dokusuna, kanımdan dikilmiş giysileri giydirdiler an boşluğunda, Ten kokusuna âşık olduğum TİLBE ismini verdiler sana Konuşamadım.
Alfabesi Tanrıda unutulan medeniyetti sanki dilim, Bu yüzden ayrılık diline bir türlü alışamadım.