Emîr Timur, dünyanın tanıdığı en büyük fâtihlerden biridir.

Biz kim melik-i Turan, emîr-i Türkistanmiz; bizkim halkların en kadimi, Türkün başbuğumiz diyerek Türklüğüne vurgu yapan, Sultan Bayezidle gönülsüzce savaşa giren, savaştan sonra da Bu, hiç hesapta olmayan bir savaştı. Atlarınızın ayaklarına bez bağlayın ki, bu fesat toprağı burada kalsın ve Türkistana ulaşmasın! diyen komutan odur. Timurun Sultan Bayezidin hanımı ve cariyelerini çırılçıplak soyarak sakilik yaptırdığı iddiası, Arap asıllı İbni Arabşahın onu karşı duyduğu kinle uydurduğu bir iftiradır. Çünkü hükümdarlar birbirlerini akraba kabul ettiklerinden, esir de almış olsalar, düşmanının hanımlarına karşı asla saygısız davranışlar sergilemezler.

Timurun devleti sağlığındayken son derece sağlamdı, fakat ardı arkası kesilmeyen fetihlerden sonra prensipsiz ve taşkilatsız bir şekilde kurulduğu için, bu yüce fâtihin ölümünden hemen sonra temellerinde çatlaklar oluşmaya başlayacaktı.

Timur döneminin üç temel birinci el kaynağı vardır. Biri, Şerefüddin Ali Yezdinin elinizdeki bu eseri; diğeri Nizameddin Şâmînin Zafernamesi, üçüncüsü ise İbni Arabşahın Acâibul Makdûr (Bozkırdan Gelen Bela) adı eseridir.

Bu kitapta, İbni Arabşahın eserindeki Timurun aksine, merhametli, melek yüzlü, himmet deryası bir Timur bulacak; Bayezid-Timur çatışmasında kimin haklı olduğu konusunda bir hükme varacaksınız.