İmam-Hatip okulları, eğitimde başörtüsü, Kur’an kursları, zorunlu/isteğe bağlı din dersleri, dini müfredat, ahlak eğitimi vb.; tüm bunlar Türkiye’de devletin uyguladığı din politikalarının eğitim üzerinde doğrudan etkilenen boyutları olmuştur. Çünkü Türkiye’de laik karakterde yapılanan modern devlet geleneği, bir yandan din gibi önemli bir kurumun desteğinden mahrum kalmamak için kendine göre bir din kurumu oluştururken öte yandan devlet-dışı kesimlerin din tanımlarına karşı mücadele etmektedir.
Fakat günümüzde, devlet ile sivil dini kesimler arasındaki ilişkiyi sadece klasik bir eksende kurup ona göre düşünmek de hatalıdır. Dini kesimleri, eskiden olduğu gibi, modern hayatın tamamıyla dışında düşünmek de pek mümkün görünmemektedir. Artık bazı dini kesimler, geleneksel bir islami duruş yerine, daha yeni yol ve yöntemlerle yollarına devam etmektedirler. Örneğin, Fetullah Gülen hareketi, klasik anlamda Kur’an kursları, imam-Hatip okulları gibi konulardan ziyade kurduğu modern okullar, modern bilgi ve bilime verdiği önem, verdiği kaliteli eğitim ve üniversite sınavları ile Matematik-Fizik olimpiyatlarındaki başarılı öğrencileriyle konuşulmaktadır. Bu olgu, laik devletin kendine göre yaptığı din(ci ) tanımlarının ötesinde ve seküler arayışların ifadesi olarak ele alınabilir