Mezhepsel anlamda ortaya konan her fikrin ,yapılan her davranışın doğru veya yanlış olma
ihtimali söz konusudur.Bununla birlikte söylenen her sözün ,yapılan her işin bir anlam boyutu
vardır.Önemli olan bunlara adil bir şekilde yaklaşarak kastedileni tarafsız bir şekilde anlatmaya
çalışmaktır.Söylenileni tarafsız bir şekilde anlamak yerine ona sübjektif anlam yüklemek
haksızlıktır.Bu tür bir haksızlığın örneğine Eş'arî ve Eş'arîler'in Ebû Hanife ve taraflarına
,sonrasında ise Hanefiler'in ve Nesefî'nin onlara yönelik söylemlerinde rastlamak
mümkündür.Her iki kesim de büyük ölçüde anlamayı değil anlam yüklemeyi ön plana
çıkarmıştır.Bu da onları ister istemez birbirlerini küfürle itham etmeye kadar varan sert bir dil
kullanmaya sevk etmiştir.Halbuki her şeyin anlamı nereden,nasıl ve niçin bakıldığına
bağlıdır.Eş'arîler itikadî konulara Allah'ın kudretini ön plana çıkararak yaklaşırken,Hanefi-
Mâtürîdîler ise Allah'ın hikmetini öncelemişlerdir.Bu da doğal olarak farklı sonuçlara
ulaşmalarına sebep olmuştur.x