Şairler çağlar boyu
Kurşundan mısralar dizdiler senin için
Güllerin solan kıyılarına
Resimlerin oyuldu
Kristal mermerlere
Ve öylece karıştı hüznün
Tarihin titrek damarlarına

Güçlü düşlerini taşırdı
Gönlünde Züleyha
Güzelliğin merhamet limanına
Kabaran okyanusların
Köpüren suların kalbi
Senin ritminle atardı

Şimdi ruhlarımız
Küresel cennetler adına öldü
Yitirdik bağrında seni taşıyan Leylaları
Küresel çöküş cağındayız
Bir bir yıkıldı uzak hayallerimiz

Çağlardır sana doğru koşan çılgın atlar vuruldu
Onarılmadı senin için yıkılan şehirler
Gönlümüzde yalnızlık
Gittikçe katmerleşirken
Seni öfkeyle anıyoruz çoğu kez
Neredesin?