"Ha buldum ha bulacagim diye seni çok aradim bu renk ve yontular ülkesinde. En çok kirmiziyi tanidim, bir de maviyi...Kirimizi önce günesteydi, sonra gülde; yoksulluktaydi kirmizi, açliktaydi...Küllerden sonra Ganj'in griligine atilan karanfildeydi veya iki adamla kanindaydi serçenin topraga düsen!.. Mavi ise günesin ikinci adiydi, dogarken maviligini de sererdi gökbosluguna... Mavi ne güzeldi penceredeki sevdali kizin sarki söylerken gözyasinda ve ne hüzün vericiydi sevgiliye yakarisi... Ah bu gökboslugunun özü günes maviligindeki sensizligim... Simdi neredesin sevgili? Hangi rengin özünde, hangi kusun anaç kanadindasin? Uzak zamanlarin hangi boyutunda, hangi bulutun yagmurusun yürege akan? Yoksa, yoksul bir dostun firin önünde avucunda misin ekmege açilan, neredesin?"