Duman, sahipleri tarafından getirildiği şehre alışmaya çalışan bir çoban köpeğinin öyküsüdür.

Kitapta, ev halkından biri saydığı köpeğinden vazgeçmesi istenen bir köylünün, bunu çeşitli yöntemlerle dile getiren kent kültürüne karşı savunması dile getirilmektedir.


Yakın dostumuz köpeklerin, bu süreçten nasıl etkilendikleri ise kendi dilleriyle anlatılmaktadır.

Kitaptan;

"Duman, kendi cinsinin en iri köpeklerinden biriydi. Geniş göğüs yapısı, kocaman kafası ona heybetli bir görünüm veriyordu. Bu da görenlerin ilk bakışta korkmalarına neden oluyordu. Oysa Duman, görünüşünün insanlar üzerinde bıraktığı izlenimin aksine, ağırbaşlı ve kibar bir köpekti.
Fino, bağırıp çağırmasına aldırış etmeyen Dumanın bu yönünü hemen fark etti. Onun, kendisi için bir tehlike olmadığını; türünün farklı bir cinsi olduğunu anladı. Korkuya, kıskançlığa bağlı havlamasına son verdi. Koklamak için Dumana doğru ilerlemeye çalıştı. Ancak, tasmasını tutan bayanın sürüklemesiyle hızla oradan uzaklaşmak zorunda kaldı."