Etimolojisinden öğrendiğimize göre, diyabet sözcüğü, ´arasından geçmek´ anlamına gelen Yunanca bir fiilden türer. Deyim, antik dönem tıp kavramlarına göre, sıvı bir maddenin böbrekten anormal miktarda süzülmesi anlamına gelir. İdrarda anormal hiçbir tat yoksa diyabet ´şekersiz´ olarak nitelenirken, doktorların mecburen tattıkları idrarda "bal tadı" varsa ´şekerli´ olarak tanımlanır. Diyabeti bir hastalık gibi değil, birçok hastalığın ortak biyo-kimyasal sendromu olarak gören bu inceleme konu hakkında temel bir başvuru kaynağı.