Bir gün Süleyman Peygamber (a.s), yolda rastladığı bir karıncaya bir yıllık yiyeceğinin miktarını sorar.
Bir buğday tanesi yerim, diye cevap verir karınca.
Karıncanın doğru söyleyip söylemediğinden emin olmak isteyen Süleyman (a.s), karıncayı cam bir şişeye koyar. Yanına da bir buğday tanesi bırakarak hava alacak şekilde ağzını kapatır.
Aradan bir yıl geçer. Süre dolunca Süleyman (a.s.) bir de bakar ki, karınca buğday tanesinin sadece yarısını yemiş. Meraklanır ve karıncaya diğer yarısını neden yemediğini sorar.
Karınca da şöyle cevap verir:
Daha önce benim yiyeceğimi Allah (c.c) verirdi.Ben de Ona güvenerek bir buğday tanesinin tamamını yerdim. Lakin bu işi sen üstlenince, nihayetinde aciz bir insandır diye sana pek güvenemedim.Belki beni unutup yiyeceğimi ihmal edebilirdin. O yüzden de bir yıllık yiyeceğimin yarısını yiyerek,diğer yarısını da ertesi yıla bıraktım.