Film yapmaya başladığım zaman yaşadığım hüsranı çok net hatırlıyorum. Sürecin kendisi ve işlerin nasıl yürüdüğü beni her zaman büyülemiştir ve her zaman soru sormuşumdur. Dolayısıyla bilgiye açtım, ama kimse bana bilgi vermiyordu... Bana öyle geliyordu ki, bir şeyler bilen insanlar bildiklerini başkalarına öğretmeye pek de bayılmıyorlardı.

Şimdi düşünüyorum da, amatör kelimesi artık o kadar sık kullanılmıyor. Günümüzde herkes film çekiyor. Bunun ilginç bir nedeni var. Eskiden amatörü profesyonelden ayıran çok büyük iki faktör vardı: para ve teknoloji. Amatör bir sinemacı Süper 8, profesyonel bir sinemacı 16mm ya da 35mm ile film çekiyordu. Ekipman ve maliyetteki fark devasaydı. Profesyonel bir kameranın fiyatının yanına yaklaşılmazdı ve çekilen filmlerin banyo ve post-prodüksiyon masrafları o kadar yüksekti ki sadece çok zenginler ya da profesyoneller karşılayabiliyordu. Ne var ki o günler geride kaldı ve amatör etiketi de maziye karıştı.

Sanırım ben amatörlükten profesyonelliğe ilk 16mmlik filmimi çektiğim zaman adım attım. Daha sonra 35mm kullanmaya başladım. Daha sonra Hollywoodda çalışmaya başladım. Filmlerin profesyoneller tarafından nasıl yapıldığını gerçekten anlamaya başladım. Pek fazla etkilenmediğimi söylemek zorundayım.