O, hep sessizce ilerledi ama sağlam ilerledi; çizgisinden, ciddiyetinden ödün vermedi
Hiçbir zaman yalpalamadı; yalpalayanlara karşı dik durdu.
Milletvekilli maaşını Mehmetçik Vakfına bağışladı.
Üniversiteden olan emekli aylığını Kız Yetiştirme Yurduna bağışladı.
İnsanların yardımına koştu; şahsi çıkarlarını kenara atıp vatan menfaatini hep korudu.
Ermeni araştırmaları için hükümetin vermediği 400 bin TL üzerindeki parayı Türk Tarih Kurumuna bağışladı.
Sayısını belki de kendisini bile unuttuğu birçok öğrenciye burs verdi.
Kişisel seyahatlerinde devletin arabasını kullanmadı; kendisine ait eski model arabasına bindi.
Üzgün akşamlarda Ferdi Tayfur dinledi; eski model arabasıyla çarşıya çıkıp halkla sohbet etti.
Gençlik aşkının acısını yüreğine gömdü; gözyaşlarını kalbinde sakladı.
Sert yüz hatlarının ardındaki sevgi ve merhametini gariplerden, mazlumlardan esirgemedi.
Varlıklı bir aileden gelmesine rağmen, hiçbir zaman zenginliğin rehavetine kapılmadı; bilakis ülkesi için daha çok çalıştı.
Seçimden önce kendisinden bağış isteyen camiye, oy için olmasın diye bağışı vermeyip, seçimden sonra o bölgede istediği oyu alamamasına rağmen kendi kişisel hesabından 100 bin lira bağış yaptı.
Vatan için, millet için, ülkü için, Türklük için en önde giden bir nefer oldu.
*
Onun reklâma ihtiyacı yok; en büyük referansı kendisi O, Devlet Bahçeli
Adı gibi bir devlet, bu millet için bir nimet Devlet Bahçeli