2002 yılında, iktidara ADALET VE KALKINMA PARTİSİ'NİN gelmesiyle beraber Türkiye'de büyük bir değişim yaşanıyordu.
Ülkemiz, ekonomik krizden geçiyor ve toplum artık siyasetçisine güvenmiyordu. Milletin dayanma gücü kalmamıştı. Türkiye Cumhuriyeti Devleti, 2002 yılındaki seçimlere kadar sürekli koalisyon hükümetleri tarafından yönetilmişti.
AK Parti'nin seçimleri kazanarak Mecliste çoğunluğu elde etmesi, hükümeti tek başına kurması, Türk siyasal hayatı bakımından bir dönemeçti. Görünürde artık bir siyasal "istikrar" vardı. 2002 yılından 2018 yılına kadar tüm seçimleri yükselen bir performansla kazanan AK Parti, Türkiye'de çevre-merkez dengesi bakımından bir çığır açıyor; çevrenin sesi olarak merkeze alternatifsiz bir biçimde yerleşiyordu.
Adalet ve Kalkınma Partisi, her ne kadar çevrenin, mütedeyyin kesimlerin sesi ve kulağı olmuş gibi görünse de, geniş bir toplum ittifakı tarafından desteklenmiştir.
AK Parti'yi 16 yıldır iktidarda tutan etmenlerin başında, bu geniş gökkuşağı diyebileceğimiz kesimlerin desteği yatmaktadır.
AVRUPA BİRLİĞİ ile ilişkilerin düzeltilmesi, dış politikada oynak eksenli dış politika anlayışının tahkim edilmesi gibi faktörlerden ötürü, AK Parti sadece iç kamuoyunda değil, dış dünyada da büyük destek görmüştür.