insan kederden, yalnızca kederden ölür mü? Orhan, tek dostu Necati'nin sözünü hatırlıyordu: "Ölüm, insanın gizli bir rıza ile yokluğa teslim oluşudur." "Haykır, niçin olursa olsun, haykır, etrafına daima birkaç insan toplanacaktır; haykır, seni anlar gibi olacaklardır, haykır, anlamasalar da haklı bulacaklardır; haykır, büyük ses büyük ruhun ifadesidir, haykır, haykır, ne söylemek için olursa olsun, haykır, ah, haykır" diyordu hastane odasında sevdiği kadının ölüm döşeğinde bekleyen Orhan kendi kendine... Peyami Safa, Biz İnsanlar adlı romanında, artık aşina olunan o 'akışkan' diliyle okuru bir kez daha sersemletiyor. Ve Biz insanlar, Tanrı'nın, kimin daha fazla tutunmak, ümit etmek ya da tamamen vazgeçmek ve ümitsizlikten ölmek istediğine, tashihi hiç de mümkün olmayan bir açıklıkla, en çok da bu zamanlarda karar verdiği anları anlatıyor.